Read

Over spreekwoordelijke automonteurs en beeldkunstenaars van de bovenste plank

Koffie met… Floortje

Oké, dat is niet helemaal waar. Ik drink geen koffie, in plaats daarvan drink ik liever thee of een ijskoffie of havercappu op z’n tijd. En ja, je leest het goed: deze blog is vanuit de eerste persoon geschreven. De uitvoering van het format ‘Koffie met…’ neemt in deze blog een iets andere gedaante aan dan je van ons gewend bent. In deze blog vertel ik namelijk meer over mezelf en mijn ervaringen bij RTRN tot nu toe.

Nee heb je, ja kun je krijgen

Als student Communicatiekunde aan de Rijksuniversiteit Groningen liep ik afgelopen voorjaar stage bij een creatief communicatie- en adviesbureau. Ik dacht mee over branding en campagnes en voerde tegelijkertijd zelf communicatieonderzoek uit. Tegelijkertijd verbreedde ik mijn netwerk en leerde ik de grote namen uit creatief Groningen kennen. Een follow’tje hier, een follow’tje daar: met mijn afstuderen in het verschiet besloot ik een aantal van die bedrijven te gaan volgen op social media. Wie weet wat het me zou kunnen opleveren, dacht ik.

 

In augustus zag ik een vacature van RTRN langskomen op LinkedIn: ze zochten een nieuwe Daphne. Lekker vage functieomschrijving als je ‘t mij vraagt, dus ik uitzoeken wat Daphne deed. Met een opleiding in marketing management en al wat jaren werkervaring bij RTRN had ik een groot paar schoenen te vullen. Ondanks dat deed ik toch een gooi naar de functie. En zo geschiedde: een paar mails en telefoongesprekken later fietste ik naar de Friesestraatweg om kennis te gaan maken met RTRN.

 

Een stukje nostalgie

“… en het schrijven van content, voor de socials en voor de blog bijvoorbeeld“, zei Willeke terwijl ze een aantal van mijn taken opnoemde tijdens het kennismakingsgesprek. Mijn ogen begonnen te glinsteren. Ik zou het zo (met heel veel o’s) leuk vinden als ik van alles zou mogen schrijven in mijn baan, dacht ik, terwijl ik mijn gezicht in de plooi probeerde te houden. Mijn voorliefde voor schrijven ontdekte ik al als smurfig meisje van zes. In groep 3 moesten we een zogeheten weekendschrift bijhouden waarin we onze belevenissen van het afgelopen weekend moesten opschrijven. Beukennootjes zoeken tijdens het wandelen met opa en oma, naar de dierentuin of pannenkoeken eten op zaterdagavond. Moeiteloos vloeiden de verhalen uit mijn vulpen. Geen idee of het indruk maakte op de meester, maar ik vond het geweldig om te doen. Terugdenkend aan de Floortje van toen besef ik dat mijn ervaring met het weekendschrift een overduidelijke voorbode was van de interesses en talenten van de Floortje van nu.

 

De kracht van het verhaal

Dat is ook de reden waarom het werk van RTRN me zo aansprak. Toen ik bij hen aanklopte, was ik me nog niet zo bewust van de rol die taal inneemt in het proces van een rebranding. Naïef als ik was, dacht ik dat de nadruk vooral lag op het visuele. Niets is minder waar: al gauw kwam ik erachter dat er bij RTRN ook flink ‘onder de motorkap’ van een merk wordt gesleuteld. Gek metafoortje, Floortje, denk je nu misschien. Maar voor ons is het glashelder. Neem Nike. Waarschijnlijk denk je meteen aan schoenen of een sporttas met daarop de welbekende swoosh. De associatie met de visuele identiteit van het merk ligt voor de hand, maar met het merkverhaal veel minder. Een merkverhaal beschrijft de kern van wat een merk doet en waarom het dat doet. Niet zichtbaar zo op het eerste gezicht, wel essentieel om mensen aan je merk te binden. ‘Onder de motorkap’ van een merk moeten de zaken dus eerst op orde zijn om een blijvende indruk te kunnen maken. Dat vat eigenlijk mooi samen wat we bij RTRN doen: orde op zaken stellen, aan zowel de binnen- als buitenkant van een merk.

 

Een warm nest

Hoe leuk is het dat ik daar getuige van mag zijn? Ik vind het top. En leerzaam, dat ook. Ik heb een stel beeld- en woordkunstenaars naast me staan die me graag meenemen in hun werkzaamheden. Die me inspireren met wat ze bedenken en creëren. Die me uitdagen om het achterste van mijn tong te laten zien. En die me ook gewoon vragen wat ik het liefst op mijn boterham doe of hoe de kerstviering er dit jaar uit gaat zien. Dat voelt wel een beetje als thuiskomen, vind ik. Hoe fijn is dat? Ik vind het top.

Klaar voor verandering?

Geef ons een belletje.