Als je werk meer is dan een baan

Niet dat we nu in een ijstijd belanden met RTRN, maar Jacobien deed dit – had dit – van nature. Dat was fijn en wat zullen we haar missen 😢 Maar goed, genoeg veren in de poepert van Jacobien. Nu op zoek naar iemand die uit hetzelfde hout is gesneden als zij. Iemand die haar als persoon vervangt en niet – ik herhaal, niet iemand die de functie vervult.

Want een communicatiebureau, of eigenlijk iedere onderneming, is geen verzameling CV’s. Het is een clubje mensen die er voor kiezen om 80 procent van hun tijd met elkaar door te brengen. Dit beseffen wij al sinds het prille begin van ons bureau. Voordat Bart en ik met RTRN Creative Agency begonnen hebben we niet eerst onze CV’s naast elkaar gelegd. Nee, we vonden elkaar in het moment, in een gezamenlijke passie voor creatie, in de wens om het anders te doen dan we ervoor deden, of ons geleerd was. Anders én beter. Niet alleen omdat we het kunnen, maar omdat we het willen. Na verloop van tijd groeide ons team. Verschillende mensen kwamen en gingen, en nog altijd gaat het in ons bureau niet om ‘ik kan dit of zij weet dat’, maar om hoe we de juiste energie creëren met elkaar en hoe we als team nog meer impact weten te maken.

Wij zijn een creatief communicatiebureau in Groningen. Heel gewoon, met creatievelingen uit de buurt. Nou ja, soort van, ook uit Friesland en Overijssel. Noem het Gronings, noem het Noordelijk, maar wij vinden de juiste mentaliteit belangrijker dan een diploma en een hoop poeha. Tuurlijk, een diploma is ook belangrijk. Het zegt iets over je hard skills. Maar die heeft iedereen met dezelfde opleiding. Het verschil maak je met je soft skills, met de vaardigheden die je van nature hebt. Door de dingen te doen die bij je passen, door te doen waar je gelukkig van wordt. En als je het nog niet hebt gevonden, blijf dan zoeken. Neem geen genoegen met minder. Je weet het als je het ziet. Een beetje Jobs en een snufje Cruijff dus.

Logisch.

Daarom hebben we geen vacature en geen vastomlijnd functieprofiel en hoop ik dat we ooit weer iemand weten te vinden die Jacobien doet vergeten. Iemand die niet aan netwerken doet, maar zich van nature vrij in de wereld beweegt. Iemand die deuren niet hoeft te openen, maar voor wie ze al open staan. Iemand die je ons gunt en vooral ook jezelf. Iemand die ons werk en het jouwe net een stukje leuker maakt. En iemand voor wie haar werk meer is dan een baan.